Jeździectwo

Jeździectwo to sport obejmujący kilka poszczególny dyscyplin takich, jak ujeżdżanie, skoki przez przeszkody, powożenie czy rajdy długodystansowe. Punktem wspólnym jest oczywiście koń, który towarzyszy zawodnikowi podczas rozgrywek. Różne formy jeździectwa weszły do kanonu sportów olimpijskich w 1900 roku.

Jeździectwo jako dyscyplina olimpijska

Mimo że konie od zawsze towarzyszyły ludziom w trakcie podróży czy wojen, tak naprawdę dopiero w XVIII wieku jeździectwo stało się dyscypliną sportową. Pomysłodawcami nowoczesnego jeździectwa byli Anglicy, którzy wprowadzili kalendarz zawodów jeździeckich. Na jeździectwo olimpijskie trzeba było jednak trochę poczekać. Pojawiło się ono wśród dyscyplin Letnich Igrzysk w 1900 roku.

Jak to wygląda na zawodach?

Podczas Igrzysk zawody jeździeckie odbywają się w trzech poddyscyplinach: skokach przez przeszkody, ujeżdżaniu oraz wszechstronnym konkursie konia wierzchowego. Do zwycięstwa w skokach przez przeszkody prowadzi bezbłędne przejechanie toru. W ujeżdżaniu prowadzony przez zawodnika koń musi wykonać określoną ilość figur w konkretnym czasie. Z kolei wszechstronny konkurs konia wierzchowego jest połączeniem trzech różnych poddyscyplin, a więc skoków przez przeszkody, ujeżdżania oraz jazdy bez przeszkód po ścieżkach i drogach.

Wyniki na Igrzyskach

Skoki indywidualne: Nick Skelton – Wielka Brytania
Skoki drużynowe: Francja
Ujeżdżanie indywidualne: Charlotte Dujardin – Wielka Brytania
Ujeżdżanie drużynowe: Niemcy
Wszechstronny konkurs konia wierzchowego (WKKW), indywidualnie: Michael Jung – Niemcy
Wszechstronny konkurs konia wierzchowego, drużynowo: Francja