Kajakarstwo to dyscyplina olimpijska polegająca na pływaniu kajakiem po wodzie. Na Igrzyskach Olimpijskich obecna od 1936 roku do dziś. Przybiera różne formy, przede wszystkim kajakarstwa górskiego i regatowego.
Skąd wywodzi się kajakarstwo
Kajakarstwo od niepamiętnych czasów towarzyszy człowiekowi, jednak pierwotnie było formą turystyki i rekreacji. Za wynalazców kajaków uważa się Eskimosów, którzy przemierzali wodę właśnie w tej niewielkiej łodzi. W latach pięćdziesiątych XIX wieku kajakarstwo dotarło do Europy, a dokładnie do Wielkiej Brytanii, gdzie przyjęło się jako sposób na podróżowanie. Z czasem odkryto również, że pływanie kajakiem może być nie tylko metodą przemieszczenia się z punktu A do punktu B, ale też dostarczać sportowych emocji. Stąd różnego rodzaju spływy i zawody kajakarskie, które w 1936 stały się również stałym punktem Letnich Igrzysk Olimpijskich.
Podział kajakarstwa olimpijskiego
Kajakarstwo olimpijskie ma dwie poddyscypliny. Są to kajakarstwo górskie i kajakarstwo regatowe. W obydwu rodzajach zawody odbywają się na różnych dystansach – od 200m do 10000m. Mogą to być rozgrywki indywidualne, ale także zespołowe, ponieważ wyróżnia się kajaki jedno-, dwu- i czteroosobowe. Kajakarstwo górskie dzieli się na zjazd i slalom.
Kajakarstwo Klasyczne – wyniki na olimpiadzie w Rio de Janeiro
Kajaki Kanadyjskie – Mężczyźni
Nazwa konkurencji
Pierwsze miejsce
C-1 200 m
Jurij Czeban – Ukraina
C-1 1000 m
Sebastian Brendel – Niemcy
C-2 1000 m
Sebastian Brendel i Jan Vandrey – Niemcy
Kajaki zwykłe – Mężczyźni
Nazwa konkurencji
Pierwsze miejsce
K-1 200 m
Liam Heath – Wielka Brytania
K-1 1000 m
Marcus Walz – Hiszpania
K-2 200 m
Saúl Craviotto i Cristian Toro – Hiszpania
K-2 1000 m
Max Rendschmidt i Marcus Gross – Niemcy
K-4 1000 m
Max Rendschmidt, Tom Liebscher, Max Hoff, Marcus Gross – Niemcy